Αρχιμ. ΔΑΝΙΗΛ ΓΟΥΒΑΛΗ
(απόσπασμα από το βιβλίο: ΝΕΦΕΛΑΙ ΑΝΥΔΡΟΙ)
Σύμφωνα με την διδασκαλία της Αγίας Γραφής ο Θεός δεν αφήνει τους δικούς του να δοκιμασθούν πιο πολύ από όσο αντέχουν. Ξέρει, μόλις σκληρύνει η πίεσις, μόλις γίνει αφόρητη η θλίψις, να επεμβαίνη. Ένα είδος επεμβάσεώς του είναι να κάνη σύντμησι του χρόνου.
Ο Κύριος στην εσχατολογική του ομιλία, στο σημείο πού κάνει λόγο για την Μεγάλη Θλίψι, στο ίδιο σημείο τονίζει ότι θα συντομεύση τον χρόνο της (Ματθ. κδ' 21-22).
Στίχος 21ος: «Τότε θα υπάρξη μεγάλη Θλίψις, τέτοια πού δεν υπήρξε από την αρχή του κόσμου έως τώρα και που ούτε θα υπάρξη».
Στίχος 22ος: «Και αν δεν γινόταν σύντμησις σ' εκείνες τις ημέρες, δεν θα σωζόταν κανένας άνθρωπος, αλλά για χάρι των εκλεκτών θα συντμηθούν εκείνες οι ημέρες».
Το γεγονός ότι το θέμα του ερχομού της Μεγάλης Θλίψεως και το θέμα του χρονικού περιορισμού της βρίσκονται στο ίδιο σημείο του λόγου, δηλώνει ότι τα δύο ζητήματα συνδέονται άμεσα μεταξύ τους. Οι Πεντηκοστιανοί και εδώ παραποιούν τον λόγο του Θεού, και λένε ότι σε άλλη χρονική περίοδο θα συμβή η Μεγάλη Θλίψις, και σε άλλη χρονική περίοδο αναφέρεται η σύντμησις του χρόνου.
Μα, αυτοί οι άνθρωποι δεν αφήνουν τίποτε όρθιο! Όλα τα διαστρεβλώνουν! Είναι πολύ λυπηρό.
Εδώ σκοπίμως ενεργούν έτσι, διότι δεν μπορεί να σταθή το εσχατολογικό τους διάγραμμα. Αφού λένε, «πρώτα θα γίνη η Β' Παρουσία και κατόπιν η Μεγάλη Θλίψι»· αφού λένε, «ο Κύριος μόλις έλθη θα αρπάξη τους εκλεκτούς στο μεσουράνημα και θα αφήση τους κακούς να υποστούν τον Αντίχριστο και την Μεγάλη Θλίψι», αφού τα λένε έτσι, αναγκάζονται να παραποιήσουν τον λόγο του Θεού.
Στο 24ο κεφάλαιο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, παρουσιάζεται ολοκάθαρα ότι η Μεγάλη θλίψις γίνεται πριν από την Β' Παρουσία.
Η σειρά έχει ως εξής:
Μεγάλη Θλίψις -Σύντμησις του χρόνου της - Εμφάνισις ψευδομεσσιών πού θα κάνουν εντυπωσιακές θαυματουργίες - Σημεία και αναταραχή στον ήλιο, στην σελήνη και στα άστρα - Εμφάνισις στον ουρανό του «σημείου του Υιού του ανθρώπου» δηλαδή του Τιμίου Σταύρου - θρήνος όλης της ανθρωπότητος - Β' Παρουσία του Κυρίου.
Και ένας μαθητής του Δημοτικού καταλαβαίνει ότι εδώ σ' αυτόν τον αποκαλυπτικό για τα έσχατα λόγο του Χριστού, η Μεγάλη Θλίψις προηγείται χρονικά της Β' Παρουσίας.
Ο Σατανάς ενεργεί ως εξής:
Στις αιρέσεις δημιουργεί ευχάριστες διδασκαλίες, πού να συγκατανεύουν στις αδυναμίες των ανθρώπων, για να αποκτά οπαδούς. Στις αιρέσεις κυκλοφορούν διδασκαλίες πού τέρπουν τα αυτιά. Επ' αυτού κάνει λόγο ο Απόστολος Παύλος στην Β' προς Τιμόθεον Επιστολή του (δ' 3). Ομιλεί για διδασκαλίες πού συμφωνούν με τις κλίσεις και τις επιθυμίες της αμαρτωλής καρδιάς τού ανθρώπου, για διδασκαλίες πού γαργαλίζουν την ακοή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου